Op de Lemelerberg zijn sinds 1965 veel kritische plantensoorten verdwenen en is de vegetatie in soortenrijkdom achteruitgegaan. De herstelmaatregelen van de afgelopen jaren tonen aan dat er ook kansen zijn. Dat blijkt uit onderzoek dat Han Brendeke van EcoGroen in 2023 voor Landschap Overijssel heeft uitgevoerd.
In 1965 en 1975 zijn onderzoeken uitgevoerd naar de flora op de Lemelerberg. Van diverse kritische plantensoorten die op de Lemelerberg voorkwamen zijn destijds de groeiplaatsen op kaart ingetekend. Ook de soortensamenstelling van de heidevegetatie is toen beschreven. Vorig jaar heeft Han Brendeke in opdracht van Landschap Overijssel onderzocht of de destijds aangetroffen soorten grote wolfsklauw, dennenwolfsklauw, kleine wolfsklauw, en rozenkransje nog op de Lemelerberg voorkomen. Alleen grote wolfsklauw bleek nog aanwezig te zijn, maar in veel geringere aantallen dan in 1965. Dennenwolfsklauw heeft in 2023 het loodje gelegd. Rozenkransje blijkt in 1975 al te zijn verdwenen. Kleine wolfsklauw is tussen 1975 en 2023 verdwenen. Brendeke onderzocht de mogelijke oorzaken.
Zuurgraad
Brendeke bezocht de in 1965 ingetekende groeiplaatsen van de kritische soorten om te kijken of ze er nog voor (kunnen) komen. Ter vergelijking met de situatie in 1965 zijn op
elke groeiplaats vegetatieopnamen gemaakt. Hierbij zijn in proefvlakken alle soorten vaatplanten en mossen genoteerd en is de bedekking ervan beschreven. Daarnaast is op elke groeiplaats een bodemboring verricht. In het boorprofiel is de zuurgraad (pH-H2O) van de bodem op verschillende diepten gemeten. De omstandigheden op de historische groeiplaatsen zijn vergeleken met groeiplaatsen waar de soorten nog wel voorkomen.
