Stuifzand bestaat uit zand van de bovenste dekzandlaag. Het is eeuwen geleden ontstaan door grootschalige kap van bossen. De heide die ontstond werd intensief begraasd door schapen en geplagd. Daardoor verdroogde en verarmde de grond en ontstonden open plekken met zand waar de wind steeds meer invloed op kreeg. Het reliëf van de stuifzanden is veel steiler en grilliger dan dat van de dekzanden.
Stuifzandgebieden zijn schaars
Stuifzandgebieden zijn schaars in Europa. In de 19e eeuw was er zo'n 79.000 hectare stuifzandgebied in Nederland, nu is daar nog slechts circa 1400 hectare van over. Als we deze gebieden met rust laten, groeien ze dicht. Dan dalen onder andere meststoffen neer, waardoor de grond 'rijker' wordt en meer algemene, dominante dier- en plantsoorten aantrekt. Bijzondere plant- en diersoorten die het goed doen op droge heide en stuifzand, worden daardoor weggedrukt. Dit proces leidt tot minder biodiversiteit.
Behoud van stuifzandgebied
Landschap Overijssel zet zich in om gebieden met stuifzand te behouden. De zandhagedis vindt hier een goede plek voor het afzetten van eitjes en vanaf februari hoor zie je hier de boomleeuwerik. Ook een zeldzame plant als ijslandsmos voelt zich hier thuis. Stuifzand is ander andere nog te vinden in ons natuurgebied Lemelerberg.
