Een ruige vacht, het formaat van een jonge hond en een grote platte staart. Mocht je het geluk hebben tijdens een wandeling een dier met deze kenmerken te zien, dan weet je direct dat je oog in oog staat met een bever. Ruim 150 jaar lang stond de bever in Nederland te boek als verdwenen diersoort. Herintroductie van de bever in diverse provincies bleek een groot succes en in 2005 vond dit imposante, slimme dier zelf zijn weg naar Overijssel.
In het verleden kwam de bever volop voor in Nederland, maar bejaagd om zijn vacht en vlees ging de bever in aantallen sterk achteruit. De allerlaatste Nederlandse bever werd in 1826 in Overijssel gedood en het standbeeld in Zalk herinnert ons aan de laatste bever van ons land. In 2005 werd de bever opnieuw gezien in het IJsseldal nabij Zwolle en sinds dat moment is de bever een veel geziene gast langs de IJssel. Ook gaat hij op zoek naar nieuwe leefgebieden, zo is de bever al meerdere keren gezien in Twente.
Kenmerken van de bever
Het meest kenmerkende beeld dat een bever achterlaat is dat van een grote omgeknaagde boom. Als je dit ziet, dan ben je een bever op het spoor. De bever is het grootste knaagdier van Europa en tussen de 70-100 cm lang. Hij is te herkennen aan zijn grote voortanden met een laag oranje glazuur en platte geschubde staart (tussen de 25-37 cm lang). De bever heeft korte poten met zwemvliezen aan zijn achterpoten. De vacht is donkerbruin en zijn oren zijn klein.
Bevers zijn het meest actief in de nacht. Overdag houden ze zich schuil in hun burchten. Bevers houden geen winterslaap en kunnen zelfs door ijs heen brengen om in het water bij voedsel te komen. Dankzij hun grote voortanden kunnen ze bomen omknagen. De takken gebruiken ze als voedsel en om hun burcht te bouwen. De bever kan zich zowel in het water als op het land voortbewegen, hoewel hij op het land een stuk minder snel is.
Waar leeft de bever?
De allerlaatste Nederlandse bever werd in 1826 in Overijssel gedood. Na herintroductie werd de soort steeds vaker gezien in ons land. Inschatting is dat in het voorjaar van 2021 tussen de 4500-5000 bevers van minstens 1 jaar oud in Nederland leven. Lees hier meer over de verspreiding van deze soort.
Het voedsel van de bever
Het rantsoen bestaat in de winter voornamelijk uit de bast en twijgen van bomen zoals wilg en populier en waterplanten. In de zomer eten de bevers ook de kruiden langs de waterkant, verschillende waterplanten, het blad van bomen en landbouwgewassen in de buurt zoals bieten en mais.
Wat kun jij doen voor de bever?
Om een goed beeld te krijgen van de verspreiding van de bever wordt sinds de herintroductie in 1988 de status van de soort gemonitord. De Minister van LNV concludeer in 2016 dat de bever in Nederland een gunstige staat van instandhouding heeft bereikt. Monitoring van deze soort blijft belangrijk. Heb jij elders dan het IJsseldal in Overijssel de bever of zijn knaagsporen gezien? Meld dit dan via de otter- en beverwerkgroep CaLutra door te mailen aan Calutra of geef het door via onderstaande link.
