Dag vier van het Hilligenpad voert van Tubbergen naar Saasveld. Het Hilligenpad is een zevendaagse bezinningsroute door het Twentse landschap. Voor wie op zoek is naar rust en reflectie of voor als je wilt gewoon wilt genieten van 'oale' grond.
Startpunt: Kaspweg, Tubbergen Parkeergelegenheid aanwezig Eindpunt: Kerkepad, Saasveld
Volg de paars/witte gemarkeerde route. NB Routemarkering gebeurt door vrijwilligers, graag mailen als de route niet klopt info@landschapoverijssel.nl
Boven op de Tubbergse Esch staat het standbeeld van Mgr. Dr. Schaepman. Het standbeeld, een van de grootste van Nederland, is een ontwerp van de kunstenaar August Falise en is onthuld op 11 augustus 1927. Op de sokkel zie je Schaepmans motto: ‘Credo, pugno’, ofwel ‘Ik geloof, ik strijd’.
Schaepman werd in 1844 in Tubbergen geboren. Hij was niet alleen priester maar ook dichter en politicus. Schaepman speelde een doorslaggevende rol in de katholieke emancipatie en zette zich o.a. in voor het algemene mannen- en vrouwenkiesrecht.
Er was eens een boerenknecht, Kaps. Hij leefde niet erg gelovig en moest dat volgens een oude legende met zijn leven bekopen. Hij is in dit gebied begraven en werd zo de naamgever van de Kapsweg en het omringende Kapsveld.
Zo sluiten we deze derde pelgrimsdag af met een van de oude legendes die deze streek rijk is. Net als sprookjes dragen ze vaak een les of diepere wijsheid in zich. Welke verhalen raken jou en waarom? En welke verhalen zou je willen doorvertellen aan volgende generaties?
Je bent onderweg al landkruisen en stenen tegengekomen die de grens aangaven van verschillende markegronden. Hier zie je een eik van zo’n 500 jaar oud die ook dienst deed als grenspost. Daarom heet hij een Kroezeboom, dat verwijst naar ‘kruisboom’ of ‘loakboom’ (‘loak’ is Twents voor grens).
In de 16e en 17e eeuw stond hier ook een 'hilligen huesken' (veldkapelletje). In die periode hielden katholieken onder deze Kroezeboom hun diensten, nadat ze uit hun eigen kerk verdreven waren door de protestanten. De kapel die je nu ziet, dateert van 1944.
Nog altijd is de Kroezeboom een plek waar omwonenden bijeenkomsten organiseren. Bijzonder hoe mensen al eeuwenlang samenkomen op dezelfde plek en er verbinding zoeken met het hogere. Zou het zijn omdat op deze plek maar liefst 37 zogenaamde ‘leylijnen’ of energiebanen samenkomen? Wat geloof jij?
Je kijkt hier vooral naar iets dat er niet is. Er waren ooit serieuze plannen om op Monnikenbraak een klooster voor de orde der kartuizers te stichten, maar dit is nooit gerealiseerd. In de middeleeuwen hebben er trouwens wel degelijk monniken op de Monnikenbraak gewoond.
Ben je geïnteresseerd in het verhaal van de kartuizers en hun streven naar stilte en eenzaamheid? Je leest er meer over in het boekje 'Hilligenpad, Zwerven door Twente'.
Zoals je inmiddels wel hebt gemerkt, is het katholicisme sterk in Twente verankerd. Je bevindt je hier echter op een uitzonderlijke locatie: ’t Stift is namelijk sinds 1626, sinds de reformatie, protestants.
’t Stift kent een rijke historie, met religieuze en adellijke ingrediënten en is tegenwoordig een beschermd dorpsgezicht en rijksmonument.
Aan de Wenshofsteeg, op de hoek van de Kapelweg is direct na de Tweede Wereldoorlog een kapelletje gesticht door de vrouwelijke jeugdbeweging van Weerselo. Rond 1950 besloten de omwonenden dat er een grotere kapel moest komen. Architect W.H. Morsink ontwierp de kapel.
Jacob Maris maakte het zandstenen beeld van een zittende, zorgvolle moeder, gehuld in klederdracht van Twente: Onze Lieve Vrouw van het Stift. Op 11 oktober 1953 is de kapel met Onze Lieve Vrouw ingezegend.
Op de begraafplaats stond vroeger een stenen dodenhuisje met daarin een tafel op schragen om de overledene op te leggen. Van dit lijkhuisje zijn alleen de fundamenten bewaard gebleven. Om het verhaal over deze plek te kunnen blijven vertellen, zijn de fundamenten van het huisje deels opgemetseld.
Ooit werden op deze plek landlopers begraven. Deze 'zwervers' waren niet katholiek en werden daarom begraven in ongewijde grond. Het zwerverskerkhofje heeft dienstgedaan van 1899 tot circa 1935.
We begonnen deze dag met Schaepman, die een groot standbeeld kreeg voor zijn werk. En hier zien we een afgelegen plek waar landlopers een laatste rustplaats kregen. Een groot contrast. Toch is iedereen een radertje in een groter geheel. Welk radertje ben jij? En ben je daar tevreden over?
Loop jij deze bezinningsroute in de volgorde zoals beschreven in de wandelgids 'Het Hilligenpad - Zwerven door Twente'? Dan loop jij vandaag jouw vierde pelgrimsdag. We eindigen dit deel van de route op een eeuwenoud kerkepad.
Kerkepaden vormden vroeger de directe verbinding tussen boerderij en kerk, dwars door weilanden en akkers. Een deel van het oude kerkepad van Saasveld kun je nog herkennen aan de oude, dubbele rij bomen vanaf boerderij ‘Oold Daggel’ aan de Zomerdijk richting de kerk van Saasveld.
Route gemaakt door Landschap Overijssel
Maak Overijssel groener en gezonder. Al vanaf €7,50 bescherm jij één vierkante meter natuur.
Help mee!