Welkom op het particuliere landgoed Vilsteren. Deze wandeling leidt u door het park van het landgoed, uitgevoerd in de Engelse landschapsstijl. Met onderweg filosofische lessen gekoppeld aan follies en uitzichtspunten met namen als de theekoepel, de kluizenaarshut en de kurkentrekker.
Startpunt: Landgoedcentrum Vilsteren, Vilsterse Allee 1d, 7734 PB Vilsteren (hier zijn ook folders van de route verkrijgbaar) Parkeergelegenheid bij de kerk naast het landgoedcentrum
Route met dijken, zandpaden en singelwegen. Goede schoenen zijn aan te raden.
Startpunt route. Hier zijn ook folders over de wandelroute verkrijgbaar a € 1,-. Deze zijn ook buiten openingstijden te vinden in een rek aan de deur van het landgoedcentrum.
Hartelijk welkom op het ca. 1.051 hectare grote, particuliere landgoed Vilsteren, eigendom van de familie Cremers. Zij heten u van harte welkom!
De meeste mensen denken bij een landgoed in eerste instantie aan een groot landhuis of kasteel met een park er om heen. Een landgoed is echter veel meer. Wat formeel gezegd is het een cultuurhistorische, landschappelijke en economische eenheid. Het gaat om het samenspel, terug te zien in deze route.
Huis Vilsteren vormt de kern van het landgoed, met daaromheen o.a. het park, de bossen en het dorp Vilsteren. Een weldoordacht 'ensemble'. Het park is uitgevoerd in de Engelse landschapsstijl. Het huidige Huis Vilsteren dateert van 1906. De huidige aanleg van het park is van ca. 1810.
Het dorp Vilsteren behoort dus ook bij het landgoed. Een heel dorp op een landgoed is voor Nederland een unieke situatie. De gemeenschap van Vilsteren en het landgoed zijn al eeuwen nauw met elkaar verbonden.
Vanaf het landgoedcentrum de Borrinkdijk uit richting kerk. Op de eerste kruising linksaf het voetpad op.
Het huidige 'Huis Vilsteren' stamt uit 1906 en is een ontwerp van architect Eduard Cuypers. De bouwstijl is neorenaissance. De voorganger van dit huis stond ook op deze plek, maar was veel soberder uitgevoerd. Dit huis was gedurende enkele generaties een buitenverblijf.
De opeenvolgende eigenaren van het landgoed woonden in die tijd in Zwolle. Toen Gellius Pathuis Cremers en zijn vrouw Hermance begin 20e eeuw permanent op het verouderde en weinig comfortabele buitenverblijf wilden gaan wonen, besloten ze het oude huis te slopen en het huidige huis te bouwen.
Lees meer...Let op: Vilsterseweg oversteken en via fietspad linksaf. Eerste rechts, Stuwpad in.
Het beleid van het landgoed is er op gericht geen strakke visuele grens tussen het dorp en de omgeving te laten ontstaan. Het Stuwepad vormt landschappelijk een geleidelijke overgang tussen het meer formele park rondom Huis Vilsteren en de natuur tussen dorp en Vecht.
Het water dat u voor u ziet, is niet de Vecht zelf, maar een oude dode arm van de Vecht. Deze is ontstaan tijdens de kanalisatie van de Vecht aan het eind van de 19e eeuw. De meeste landbouwgronden langs de Vecht worden extensief beheerd. De overheid stimuleert dit met subsidies.
Na dijkje met zicht op water eerste rechtsaf zandpad in en volgen tot Kurkentrekker.
Van hier uit heeft u een prachtig uitzicht op de kern van het landgoed: het dorp, de es, de molen en het landhuis. Aan het begin van de negentiende eeuw werd het landleven geïdealiseerd. Het werd tot voorbeeld gesteld tegenover het stedelijk leven vol kwaad en zedelijk verderf.
Vanaf de Theekoepel kon de wandelaar de eenvoudige landman aan het werk zien en dat stemde tot nadenken over het zuivere, ongecompliceerde en zo natuurlijke leven wat deze man leidde.
Het water dat u vanaf de Kurkentrekker ziet is niet de Vecht zelf, maar een oude dode arm van de Vecht. Deze is ontstaan tijdens de kanalisatie van de Vecht aan het eind van de 19e eeuw. De huidige Vecht loopt een stuk noordelijker, net voor de bebouwing die u ziet.
De oude arm, ook wel 'meander' genoemd, staat aan de westelijke kant nog in open verbinding met de Vecht. De oostelijke, meer stroomopwaarts gelegen kant is bij de kanalisatie van de Vecht afgesneden.
Het waterpeil in de meander gaat dus - net als dat van de Vecht - nog op en neer, maar van stroming is vrijwel geen sprake meer. Bij ongewijzigd beleid zal de meander heel langzaam verlanden.
Na Kurkentrekker zandpad verder rechtdoor volgen. Bij de bocht rechtsaf en bij weiland linksaf richting Theekoepel.
Vanaf de theekoepel heeft u - uitkijkend over de Molen Es - mooi uitzicht op het dorp. De molen is in 1858 door het landgoed gebouwd voor de pachters.
Na Theekoepel slingerend pad verder volgen. Bij kruising met zandpad rechtsaf. Hier is een mogelijkheid om de route in te korten en het pad terug te lopen, langs het sportpark naar het dorp en landgoedcentrum.
Voor het dijkje linksaf tussen paaltjes door. Na zicht op Grote Es pad verder volgen en bij viersprong met paaltjes rechtdoor. Bij volgende kruising linksaf. Bij volgende kruising rechtsaf en pad volgen tot Kluizenaarshut.
De Kluizenaarshut is de beroemdste halteplaats van Vilsteren. Het is een voorbeeld van wat in de Engelse landschapsstijl een 'folly' wordt genoemd. Follies werden gebruikt om het landschap nog romantischer en verrassender te maken.
In de filosofische achtergrond van de wandeling is de kluizenaarshut een meditatiepunt. De wandelaar kan zich terugtrekken voor bezinning en - in mindere tijden - een voorbeeld nemen aan de ondanks slechte omstandigheden toch tot bloei komende rododendrons in het dal voor zich.
Na 20m rechtsaf steil pad op en aan andere kant eraf naar graf kluizenaar. Via andere pad terug. Bij 4sprong rechtdoor, bij T-splitsing rechtsaf bult op. Of: oorspronkelijke pad blijven volgen, bij 4sprong linksaf. Bij T-splitsing rechtsaf bult op.
Hier komen de twee routes weer bij elkaar: bult aan andere kant weer af en bij hekje linksaf. Smalle pad blijven volgen (ook bij twee viersprongen) tot aan bankje bij kastanje met zicht op uiterwaarden.
Het pad volgt hier de overgang tussen het hogere gedeelte (de Grote Es) en het lagere gedeelte van de uiterwaarden van de Vecht. Een goed voorbeeld van manier waarop Blom handig gebruik heeft gemaakt van het al aanwezige landschap.
De plas die u voor u ziet is onderdeel van een project om de verdroging van landgoederen tussen Vilsteren en Zwolle tegen te gaan. De plas is gegraven in 2001. De kunst is dit soort nieuwe elementen op een verantwoorde manier in het landschap in te passen.
Let op: verharde weg recht oversteken. Bij kruising met nieuwe laan deze schuin oversteken en het jonge beukenbos ingaan. Bij T-splitsing rechtsaf. Na 15 meter linksaf en pad volgen tot boven.
Het parkbos, de wandelpaden en de uitzichtpunten hier zijn typisch voor de zogenaamde Engelse landschapsstijl. Het reliëf in het landschap is deels door mensenhanden gemaakt en deels natuurlijk.
Rond de 16e eeuw werd de Grote Es bedreigd door het stuifzand. Ter bescherming hiertegen, plantte men singels op wallen. Hierdoor werd het stuifzand tegengehouden.
Na de bult het grootste pad in westelijke richting volgen tot aan verharde weg. Bij verharde weg rechtsaf terug richting landgoedcentrum. Let op: links lopen i.v.m. verkeer.
De ernaast gelegen 'De Nieuwe Ruif', BBQ restaurant en café, kent andere openingstijden. Klik op de link voor beide locaties. Vanaf of nabij deze horeca in Vilsteren starten meerdere wandel-/fietsroute apps van Landschap Overijssel. Zie: http://www.landschapoverijssel.nl/routes of via de app naar routes rond Vilsteren.
De Klomp & De Nieuwe RuifRoute gemaakt door landgoed Vilsteren.
Maak Overijssel groener en gezonder. Al vanaf €7,50 bescherm jij één vierkante meter natuur.
Help mee!