Met deze route nemen we u mee door het Haaksbergerveen waar in de loop der jaren toch van alles is gebeurd. Ook is het mogelijk om een boekje over de schaapskooi en omgeving te kopen waarin de routepunten worden beschreven. Volg de link. https://www.schaapskuddehaaksbergen.nl/
Het adres voor parkeren en start is aan de Schapendrift 11, 7481 TM Haaksbergen. Openingstijden educatief centrum: Van 10 april tot 31 oktober van 12.00 tot 16.30 uur. Hier kun je vragen stellen over de schapen en het Haaksbergseveen.
Deze route is bedoeld voor wandelaars en goed begaanbaar maar niet voor wandelwagens. Verder is het gebruik wandelschoenen aan te bevelen..
Meer weten over de Schaapskooi: https://www.schaapskuddehaaksbergen.nl/
Het beginpunt is de Schapendrift 11 7481 TM Haaksbergen.
Aan de rand Haaksbergerveen vind je het prachtige onderkomen van Schaapskudde Haaksbergen. Op het erf 'Horstervennehoes' een ruime schaapskooi en een in oude staat herbouwde 'schoapschot' die is ingericht als educatief centrum.
Schapen op weg naar het Haaksbergseveen.
Op dit rustpunt vind je informatie over dit gebied en de rol van de schapen. Er is tevens informatie over de Flamingoroute naar het Zwillbrocker Venn.
Hier woonde Hendrik Jan Naaldenberg (1893-1973); de laatste kluizenaar. Hendrik had naast zijn werkschuur van de Nederlandse Heidemij, zijn eigen keetje met een potkachel voor koken en warmte.
Op deze plek 11 februari 1988 rond 14.00 uur stortte hier een F16 van de Koninklijke Luchtmacht neer. De vlieger, Luitenant Mark Brouwer, wist zich met zijn schietstoel in veiligheid te brengen in de buurt van Graes een 9 km verder.
De Engelse Halifax van piloot flight lieutenant. J.R. Frith kwam neer in het Haaksbergerveen op 28 augustus 1942. Hierbij kwamen 7 bemanningsleden om het leven, de namen zijn: Wilson, Hopkins, Frith, Blundall, Briant, Craig en Duncombe. Begraven in Haaksbergen.
Aan de rand van het Haaksbergerveen, staat het huis van de familie Ter Hogt. Haar familiegeschiedenis wordt gekenmerkt door een leven van wonen en werken in het veen, waarbij rampspoed hen niet bespaard bleef. De bijverdiensten van het, ’s avonds na het werk, turfsteken waren hard nodig.
Café Wientjes was een soort huiskamercafé. Het café werd voortgezet door zoon Gerrit Jan (Jan) Wientjes (1882-1970) en diens vrouw Hendrika (Dika) ter Huurne (1886-1970). Jan was tevens landbouwer. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, hield het café op te bestaan.
Het veen bij de parkeerplaats wordt ook wel Armenveen genoemd. Dat is omdat hier maar weinig turf in de grond zat.
Dat voor den openbaren verkoop van het veen twee hoeken veen door de commissie zal worden afgezonderd en wel één voor het R.C. armbestuur en het andere voor het Hervormde armbestuur en hetwelk daarna aan diens..
.. besturen met de ondergrond gratis zal worden afgestaan, om daarop de minvermogende en die welke geen aanspraak op den aankoop hebben voor zoverre woonachtig in de marke Haaksbergen, onder hun toezicht voor eigen nooddruft te doen turven.
Jurisdictiepad, zo genoemd omdat hier de Jurisdictiepaal staat die de grens aangeeft tussen Duitsland, Gelderland en Overijssel.
Voorts het jaartal 1766 vanwege het tot stand komen van het verdrag over de grensscheidingen tussen Munster en Gelderland op 22 oktober 1765 en de uitvoering van de bepalingen van dit verdrag in 1766 en Overijssel met het jaartal 1773.
Jurisdictiebord met gegevens over het plaatsen ven de Jurisdictiepaal.
Het Twist- Krakeelveld is een terrein langs de grens van Overijssel, Gelderland en Duitsland. De twisten of problemen ging hoofdzakelijk over wie hier plaggen mochten steken en turven.
Bewoners van Haaksbergen en Rekken raakten hierover verschillende keren slaags met elkaar. In de buurt ligt een boerderij met de toepasselijke naam "Krakeel". Meer hierover is te vinden bij de Historische Kring Haaksbergen.
Op deze plek stond vroeger een schuilkerk ongeveer 200 m over de grens waar gevangenen werden uitgewisseld tussen Overijssel en Munster. Ook werden hier in het geheim diensten gehouden voor de Rooms Katholieken.
Dit was in de tijd dat Roomschgezinden geen diensten mochten houden. Deed je dat toch, dan riskeerde je zware boetes. Slechts in het geheim konden ze hun godsdienst uitoefenen. Hier bij het Niekerk in het veen was zo'n schuilkerkje op Duits grondgebied.
Jurisdictiepaal (ook genoemd Rijksgrenssteen 832) op de grens van Duitsland, Gelderland en Overijssel. Het is een grote stenen paal, gemaakt van Bentheimer zandsteen. In de paal staan drie wapens gegraveerd, te weten de wapens van de beide provincies en van Munster.
Een grenspaal is een paal die de grens van een gebied (land, provincie, gemeente of eigendom) aangeeft. Dit gebeurt ook door middel van stenen, men spreekt dan van een grenssteen. Waar we hier lopen zijn grensstenen die de grens tussen Nederland en Duitsland aangeven.
Het smokkelen in dit grensgebied gebeurde soms op inventieve manieren. Zo stond er een pakhuisje op het erf van de familie Temminghoff. Wanneer de kust veilig was, konden daar, via de voordeur gebrachte spullen, er aan de achterkant weer uit en dat was op Duits grondgebied! Het ‘Smokkelhuuske’.
Ook hier een steen die de grens aangeeft tussen Nederland en Duitsland.
Sinds mensenheugenis is het Haaksbergerveen geteisterd door veenbranden. Vooral in droge zomers kunnen het struikgewas, de heide en de turflaag goed branden, wat soms weken lang onder de oppervlakte kan doorgaan. De grootste veenbrand brak uit op zaterdag 17 oktober 1959.
In de jaren rond 1900 stond hier de droogschuur van Dievelaar. Hij gebruikte de schuur voor de turf van zijn pannen- en steenbakkerij. Toen de turfwinning door de komst van steenkool een aflopende zaak werd, is de schuur rond 1930 gekocht door J.G.H. Jordaan, Die maakte er een theehuis van.
Vermeldingswaard. Hier is dit gebied kan je als het warmer is dan een graad of 15 en de zon schijnt adders aantreffen die hier liggen te zonnen. Adders zijn de enige gifslangen van Nederland. Laat de dieren met rust en bekijk ze vanaf een afstand. Zwart is een mannetje en bruin een vrouwtje.
Bij voedselrijke wateren zijn wilde eenden te vinden zoals bij boerensloten, kanalen, rivieren, vennen. Ze maken hun nest met mos, donsveertjes en kleine takjes op de grond. Geregeld nestelen wilde eenden en ganzen zich ook in tuinen. Ze leven van waterplanten, grassen en kleine waterdiertjes.
We zitten hier in een streek tegen de Duitse grens aan dat vroeger een kaal en arm landschap was. Vandaar dat dit gebied de naam Siberië heeft.
Ooit liep hier een werkspoortje om turf vanaf de grens te vervoeren naar de parkeerplaats bij het Wennewick. Vandaar werd het dan over de weg vervoerd met paard en wagen. Ergens in de 70-er jaren is het spoortje opgebroken en verwijderd.
Hier bevindt zich een rustpunt Wennewickweg. Dit was ook de grensovergang met Duitsland. Van hieruit kon je zo de grens overssteken naar het buurland maar is al jaren afgesloten. Maak hier even een rondwandeling door dit mooie gebied en over een vlonder die hier is aangelegd.
Een prachtig hoogveengebied, waar water-en moerasvogels, slangen, libellen, kikkers en andere dieren thuis zijn.
In dit stukje Haaksbergerveen ligt een vlonder van circa 500 meter. Deze vlonder is aangelegd om het pad begaanbaar te houden en niet weg te zakken in het zompige veen. Vroeger werd zo'n pad ook wel "knuppelpad" genoemd.
Veenmos is een sporenplant die tot de oudste landplanten op aarde behoren. De onderkant van de plant sterft steeds af, terwijl de bovenkant blijft doorgroeien. Hierdoor ontstaat na verloop van tijd een dikke laag dood plantmateriaal dat veen wordt genoemd.
Het jachtvliegtuig type 'Focke Wulf' FW 190D van de Duitse aankomend officier luftwaffe. Aloysius van Hooven stortte hier neer op 1 januari 1945 en kwam daarbij om het leven.
Dit is gewoon een foto van een T kruising van de wandeling.
Hier werd door het Staatsbosbeheer nieuwe natuur aangelegd. Via de links kun je de laatste nieuwtjes vinden en de voortgang in Haaksbergen.
Natuurherstel in Haaksbergen StaatsbosbeheerHier zie je dat het Staatsbosbeheer de overgang van het oude naar de nieuwe natuur een mooie overgang heeft gemaakt.
Hier aan het einde van de route kun je binnen nog even nagenieten met een kop thee-koffie met appelgebak, gemaakt in een zorgboerderij. Tevens ondersteun je hiermee de schaapskudde. Ook is er de mogelijkheid voor groepen voor een rondleiding over de schaapskudde en het Haaksbergerveen. Boek te koop
Deze route is gemaakt door Gerard Vaanhold in samenwerking met Berthil Beumer en Toon Tankink vrijwilligers van de stichting Schaapskudde.
Maak Overijssel groener en gezonder. Al vanaf €7,50 bescherm jij één vierkante meter natuur.
Help mee!