In het landschap vind je nog veel plekken die te maken hebben met het geloof. Mariakapelletjes en kloosters zijn de bekendste. Maar ook plekken waar vroeger de hagepreken werden gehouden, waar mensen opkwamen voor hun geloof en zich uitspraken tegen de onderdrukking, geven betekenis aan geloof en landschap. Landschap Overijssel wil de relatie tussen mensen, geloof en landschap graag weer zichtbaar maken.
Aalstal; visserij voorbehouden aan adel en geestelijkheid
In de middeleeuwen leefden mensen van wat de omgeving te bieden had. De adel en de geestelijkheid speelden een grote rol in het dagelijkse leven. In het Reestdal hadden ze bepaalde voorrechten, zoals het recht op vissen met hulp van een aalstal. Een aalstal is een constructie voor het vangen van aal (paling) en andere vissoorten, die in de middeleeuwen veel werd gebruikt. In die tijd mochten alleen adel en geestelijkheid op deze manier vissen. Vaak bestond zo’n aalstal uit een rij houten palen met daartussen gevlochten wilgentenen, waarin zich een opening bevond met daarin een visnet, fuik of korf.
Aalstal Reestdal
Van de Reest weten we dat er in elk geval op vijf plaatsen zo’n aalstal in gebruik was, waaronder de stal bij de Reestkerk. Deze hoorde bij havezate Dunningen en werd in de 18e eeuw verpacht aan de boerderij naast de pastorie. De dominee mocht de aalstal gebruiken. Door hoge waterstanden en veel neerslag, is de aalstal in 1831 weggespoeld.
Herstel aalstal
Om het verhaal van de aalstal te kunnen blijven vertellen, hebben wij de aalstal gereconstrueerd in samenwerking met Natuurbeschermingsverening IJhorst-Staphorst, Protestantse Gemeente IJhorst-De Wijk, dorpsraad IJhorst-Lankhorst en Werkgroep Archeologie Staphorst, met hulp van Coöperatiefonds Rabobank Meppel e.o., PBCF Overijssel, gemeente Staphorst en Sportvisserij Oost Nederland. Ook wordt er door Sportvisserij Oost Nederland opnieuw gevist met de aalstal, met het oog op ecologisch onderzoek. De gevangen vis wordt teruggezet in de Reest.
